به گزارش پايگاه خبري ثحليلي پيرغار به نقل ازخبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) از بيروت، روز چهارشنبه خبرهاي متعددي بر روي خروجي خبرگزاري‌ها قرار گرفت. اول گفتند: نيروي هوايي اسرائيل منطقه‌اي را در مرز مشترک لبنان و سوريه هدف قرار داده که از سوي حزب الله لبنان براي انتقال سلاح از دمشق به داخل لبنان استفاده مي‌شود. پس از آن اعلام شد که يک کاروان نظامي حامل سلاح براي حزب الله لبنان در جاده دمشق – بيروت هدف قرار گرفته و حتي برخي گمانه زني‌ها حاکي از آن بود که اين کاروان حامل موشک‌هاي ميان برد ضد هوايي سام 17 سوري است که براي حزب الله لبنان فرستاده شده است.
گزارش‌هاي ارتش لبنان مبني بر تحرکات فشرده غيرعادي هواپيماهاي اف 16 اسرائيل بر فراز لبنان اين گمانه زني‌ها را تشديد کرد تا آن که فرماندهي ارتش سوريه به شکل رسمي اعلام کرد که نيروي هوايي اسرائيل به يکي از مراکز تحقيقاتي ارتش سوريه در منطقه جمرايا در شمال شرق دمشق حمله و اين مرکز را با شش فروند موشک هوا به زمين بمباران و ويران کرده است.
رژيم صهيونيستي از آغاز نبردهاي داخلي در سوريه بارها از امکان انتقال سلاح‌هاي شيميايي و موشک‌هاي دوربرد به لبنان و رسيدن آن به دست حزب الله و ديگر نيروهاي اسلامي و جهادي منطقه ابراز نگراني و اعلام کرده بود که به هرشکل ممکن ولو با حمله نظامي به لبنان و سوريه از اين کار جلوگيري خواهد کرد.
اين در حالي است که همه کارشناسان نظامي- امنيتي لبناني و غير لبناني و حتي کارشناسان نظامي و امنيتي رژيم صهيونيستي نيز مي دانند که حزب الله لبنان تحت هيچ شرايطي به سوي دست يابي به سلاح‌هاي کشتار جمعي حرکت نخواهد کرد زيرا اين اقدام هرگز به مصلحت مقاومت اسلامي در لبنان نيست؛ اما در خصوص موضوع موشک‌هاي دوربرد، حزب الله لبنان به شکل رسمي در اختيار داشتن اين نوع سلاح را اعلام کرده و گفته است که توانايي به آتش کشيدن اسرائيل از شمال تا جنوب را دارد.
با اين همه هنوز به شکل دقيق معلوم نيست که هدف اصلي اسرائيل ازحمله به جمرايا در نزديکي دمشق چيست و يقينا مقامات نظامي دمشق نيز در شرايط کنوني قصد ندارند اعلام کنند که در اين مرکز به چه نوع تحقيقاتي مشغول بوده‌اند.
آنچه در اين ميان مهم است شرايط کنوني حاکم بر منطقه و تجاوز هوايي اسرائيل به خاک سوريه است که هنوز هيچ نشانه‌اي از هر گونه احتمال پاسخگويي ارتش سوريه به اين حمله وجود ندارد، در حالي که اسرائيل خود را محق مي‌داند که در هر زماني که لازم باشد به سوريه و يا لبنان براي جلوگيري از قدرت يافتن حريفان حمله کند.
حمله هواپيماهاي اف 16 اسرائيل به مرکز جمرايا در نزديکي دمشق مي تواند پيامي از سوي اين رژيم براي طرف‌هاي ذي‌ربط با مساله سوريه باشد. يکي از اين طرف‌ها روسيه است که حمايت نظامي و اطلاعاتي مداومش از سوريه توانسته خط تمرکز مخالفان مسلح در داخل سوريه را بشکند و ارتش سوريه را همچنان متحد و يکپارچه در برابر مخالفان داخلي و خارجي حفظ کند.
از سويي ديگر اين هجوم مي تواند پيامي براي ايران و هم پيمانانش از جمله حزب الله و مقاومت اسلامي در لبنان و خاورميانه باشد. اين در حالي است که حزب الله لبنان بارها هشدار داده است که در سايه بحران نظامي و امنيتي حاکم در سوريه ممکن است ارتش اسرائيل بار ديگر دست به حماقتي مجدد زده و تحت عناويني همچون نابودي سلاح‌هاي کشتار جمعي، بخش‌هايي ازخاک لبنان را آماج حملات خود قرار دهد.
حزب الله با انتشار بيانيه‌اي ضمن محکوم کردن حمله هوايي اسرائيل به سوريه، تاکيد کرد: اين حمله نشان مي‌دهد که دمشق همچنان مورد حقد و کينه اسرائيل است و اين رژيم از هر فرصتي براي سرنگوني آن استفاده مي کند.
اما مهمترين موضوع در اين خصوص پاسخگويي سوريه به اين حمله است؟ آيا سوريه با توجه به شرايط کنوني به اين حمله پاسخ خواهد داد يا همچون حمله نيروي هوايي اسرائيل به تاسيسات هسته‌اي سوريه در شهر ديرالزور در سال 2007، همچنان سکوت خواهد کرد؟ آيا سوريه مستقيما وارد جدال با اسرائيل مي‌شود يا آنکه از عوامل غير مستقيم براي رويارويي با اين رژيم سود خواهد برد؟ آيا سوريه حاضر است در پاسخ وارد معادله‌اي شود که جنگ را به معني واقعي به جنگي منطقه‌ايي و بين المللي در خاروميانه تبديل کند؟ جنگي که مي تواند در ادامه، بحران داخلي سوريه را تحت الشعاع قرار داده و چه بسا مسير تحولات سوريه را نيز دگرگون کند؟
و اين در حالي است که پس از اعلام رسمي حمله اسرائيل به سوريه، مقامات رژيم صهيونيستي و رسانه‌هاي گروهي اين رژيم سکوت مطلقي را پيشه کرده‌اند، همانگونه که در سال 2007 نيز همين رويه را در پيش گرفته بودند، شايد آنها منتظر پاسخ رسمي سوريه بودند تا در سايه آن دست به اقداماتي جديد بزنند.
در همين حال برخي از کارشناسان نظامي معتقدند که سوريه در سال 2007 نيز نمي‌بايست در مقابل حمله اسرائيل به ديرالزور سکوت مي‌کرد و اگر در آن زمان پاسخ لازم را به اسرائيل داده بود اکنون اسرائيل نه ريسک اين اقدام مجدد را به جان مي‌خريد و نه جنگي که دو سال اخير به نيابت از اسرائيل عليه سوريه براه افتاده، آغاز مي‌شد.